Marlborough wijntoer
- Arjan
- 7 jan 2018
- 3 minuten om te lezen
Waar ligt het wijngebied precies?
Marlborough is een lange rechte vallei van de Wairau rivier die zich uitstrekt tussen bergketens in het zuiden (Kaikura) en het westen richting de Nelson Lakes. De vallei loopt in het oosten richting de zee breed uit en in het centrum hiervan ligt het stadje Blenheim.
Waarom hebben we het Marlborough wijngebied bezocht?
Wij houden van wijn en Marlborough is volgens een groot aantal wijnkenners de regio waar ’s werelds beste Sauvignon Blanc wijnen vandaan komen. Economisch gezien is de wijnproductie in Nieuw-Zeeland een hele belangrijke industrie. Marlbourough levert meer dan driekwart van de totale productie. Dat wil je toch even met eigen ogen aanschouwen.
Welke wijnmakers hebben we met een bezoek vereerd?
Voordat we een wijngebied gaan verkennen, kijken we altijd even naar een aantal wijnkaarten van “de betere” restaurants. Samen met wat we al eerder over de lokale wijnen hebben gelezen trekken we erop uit. Daarbij zoeken we ook de bijzondere wijnmakers op die of vooroplopen qua teelt of methode of bijzonder gelegen zijn of een heel mooi landgoed hebben. Ook vragen wij bij de lokale wijnboeren zelf wat hun favoriet van de streek is en dan kom je vaak uit bij toch heel onbekende wijnhuizen die altijd goed zijn. We kwamen uiteindelijk terecht bij Saint Clair, Cloudy Bay, Spy Valley, FROMM, Lawson’s Dry Hills, Clos Henri.
Wat viel ons hierbij op?
Van de 6 wijnmakers waren de wijnen van Cloudy Bay, FROMM, Lawson’s Dry Hills en Clos Henri volgens ons geweldig. De andere twee waren gewoon goed. Over het algemeen waren de wijnen niet zo verrassend als in Hawk’s Bay (rond Napier), maar de manier waarop ze worden gemaakt in Marlborough valt bij ons in de smaak. Bij Cloudy Bay was er de mogelijkheid om ook hun oudere wijnen te proeven tegen betaling. Dat hebben we dan ook gedaan en vooral hun oudere Pinot Noir is magistraal. De rode wijnen van ecologisch producent FROMM waren ongelofelijk goed. We kwamen daar terecht door een tip van een medewerker van Cloudy Bay.
De wijnen van Lawson’s Dry Hills hadden de beste prijs/kwaliteit verhouding. Gelukkig kunnen we hun wijn ook kopen bij Gall&Gall onder de naam Mount Vernon zo leerden we van de sympathieke wat oudere wijnverkoper aldaar. Onze laatste stop was bij Clos Henri. De Nieuw-Zeelandse vestiging van Henri Bourgeois uit Chavignol, Sancerre (Frankrijk). Henri is Andrea’s favoriete wijnmaker en zijn Sancerre (Sauvignon Blanc) wijnen zijn vermaard. De aankomst was al geweldig: je rijdt door de wijnranken naar een prachtig gelegen kerkje. Het is het proeflokaal van Clos Henri. Het was het oude dorpskerkje van Ward, Marlborough gebouwd in 1920. In 2003 is het vervoerd naar de plek tussen de wijnranken: na ontwijding werd het hernoemd naar "Sainte Solange" in herinnering aan Henri Bourgeois’s vrouw Solange Bourgeois de grootmoeder van de huidige wijnmaker. Het was geweldig om te proeven hoe de Sauvignon Blanc het op deze grond doet met de methode zoals ook in Frankrijk wordt gebruikt. Niet alleen de methode waarop de wijn wordt gemaakt verschilt met de Nieuw-Zeelandse manier. Ook het feit dat Bij Clos Henri de ranken veel dichter op elkaar zijn geplant, zal ook verschil maken.
We verlieten Marlborough opgetogen, maar niet voordat we nog 2 extra flessen Greywacke hadden gehaald bij de lokale wijnwinkel. Greywacke is het nieuwe label van Kevin Judd. De vermaarde wijnmaker van Cloudy Bay, die ook wel eens zijn eigen label wilde hebben. Na de verkoop van Cloudy Bay aan het Louis Vuitton Moët Hennessy concern is Judd eruit gestapt en begonnen met zijn eigen label.
Met een kofferbak vol wijn (2 per wijnhuis was de score) trokken we verder naar het Abel Tasman Natuurpark. Konden we onderweg bedenken welke wijn eventueel mee moest naar Amsterdam en welke wijn we (en bij wat) in Nieuw Zeeland zouden opdrinken.
Proost!