Op de gletsjer van Santa Isabel
- Andrea
- 24 feb 2017
- 1 minuten om te lezen
Vanuit Manizales kan je twee dingen doen; koffie proeven, maar dat hadden we al gedaan bij Don Elías, en een vulkaan bekijken - te kiezen uit een levende of een dode. Aangezien de dode vulkaan de bonus heeft van een mooie wandeling en een gletsjer, was de keuze snel gemaakt. We dachten nog even dat de hoogte van bijna 5000 meter misschien te veel zou worden, maar we hadden nergens last van (in tegenstelling tot een Zwitser die na 5 minuten kotsen linea recta de bus terug kon nemen).
Bijzonder is het veranderende landschap, dat vanuit Manizales op 2500 meter tot de top van de gletsjer nogal spectaculair verandert.
Het was spectaculair en ook een beetje unheimisch om op de gletsjer te lopen, op 4655 meter. Helemaal verontrustend was het, om de markeringen te zien van een paar jaar geleden. "NOV 2009", staat er met rode verf op een grote steen geschreven - zie foto hieronder. De gletsjer verdwijnt zichtbaar, met tientallen centimeters per jaar. Geef het nog tot 2030 en hij is compleet verdwenen.
Terug in Manizales hadden we een rustdagje nodig - je klimt tenslotte van 2500 meter naar 4655 meter in een dag - dus we bezochten nog een kolibrie - vlinder - bonsai - orchideeën tuin. Ook mooi.
